Joehoeee,

Wat een week! Vorig weekend leuke dagen gehad in newcastle. Klein hostel wat echt super gezellig was. Helaas wel veel regen waardoor we als één grote familie aan de spelletjes moesten. Ook hebben we kennis gemaakt met Triss een vrouw van 70 uit Nieuw-Zeeland. We verstonden er weinig van met haar accent maar ook ging ze van verhaal naar verhaal. Savonds stond ze te dansen in de keuken en viel zo weer binnen met een ander verhaal, wat een vrouw.

Met zn alle weer terug naar Sydney, met zn 7e zijn we over van de groep. En wat ik echt wel een keer zou zien gebeuren, gebeurde nu al... we konden geen slaapplek vinden. Ik vond het geweldig!! Van hostel naar hostel met voor je gevoel 40 kilo op je rug. Overal maar 1 bed of helemaal vol. We waren met 7 dus gingen we maar opzoek naar een heel huis, die hadden we snel gevonden alleen weer anderhalf uur met de trein. Met de boeking was het niet helemaal goed gegaan dus het was ook nog spannend of er iemand op ons stond te wachten. Inmiddels donker en allemaal best wel moe kwamen we aan en gelukkig was de eigenaar thuis. Wat een lieve mensen!!! Volgende dag kwam hij aan de deur dat hij toch een nieuwe booking had en we eruit moesten. Rustig kregen we de tijd en bij het verlaten van het huisje nam de man ons geld niet aan. Jullie zijn jonge reizigers en kunnen het goed gebruiken zei hij. Wauw, dat heb ik nog nooit mee gemaakt. Natuurlijk hebben we wel wat achtergelaten met zn alle!

En toen was het zover, SURFKAMP!! Zolang naar uitgekeken. Maandag kwamen we aan in Gerroa, langs de kust beneden sydney. Nog steeds met zn 7e, met zn alle in een hutje voor de komende dagen. Gelijk die dag onze eerste surfles. Veel uitleg en geoefen op het strand. Hoe spring je op je plank, hoe peddel je.. dan raakt de golf je en dan.. peddel peddel peddel, lift up, chickenwing, front foot en push.. surfing ninga. Ik doe het graag een keer voor als ik terug ben haha. En dan het water in. Wat is de zee hier anders, golven zo hoog en sterk en een stroming man het is al zwaar om überhaupt alleen de zee in te komen. De volgende dag dan ook al best wat spierpijn maar de dag stond weer ingepland met surfen en nog meer surfen. Wauw echt heel gaaf allemaal, moment dat je op die surfplank blijft staan echt wauw! Woensdag waren de golven echt zwaar, voor dat je het water in ging deden we altijd eerst een check, wind en waves waren de belangrijkste check punten. Die veranderde soms ook met de minuut. Donderdag was ik kapot, en erg last van mn schouder. Ik besloot 1 lesje rust te nemen en het in de middag weer te proberen maar toen...

Sprong ik het water weer in en de golven waren hoog en snel en hard en ik sprong op mn plank deed al mn stappen en toen ik me omhoog wou drukken om beide voeten op de plank te krijgen krakte ik door mn schouder heen. Ik maakte een flinke nose dive zoals ze dat noemen.. ik voelde dat het niet goed zat en ging terug naar t kamp om er ijs op te doen. Eenmaal aangekomen bij het kamp kon ik mijn arm al niet meer bewegen, ik ging stuk van de pijn. Jawel, schouder uit de kom! Hup naar het ziekenhuis samen met surfdude luke, die mij afleverde en ook weer opstapte. Zit je daar in een raar ziekenhuis, alleen. Kreeg allemaal pillen die zouden moeten helpen tegen de pijn, jaja dat werd uiteindelijk morfine! Na wat oefeningen schoot mn schouder weer op zn plek. Wel fotos gemaakt en gelukkig niks gebroken. Wel een hoop pijn! Mitella om en met een hoop zware pijnstillers mocht ik weer gaan. Surfdude Callen kwam me weer ophalen. Toch in een uur tijd 3 verschillende telefoonsnummers van surfdudes in mn telefoon staan, zo regel je dat dus haha.

Pijn word wel iets minder gelukkig maar nog wel even zoet mee. Zou vanavond alleen op pad gaan maar toch mn busrit even omgeboekt. Ik kan namelijk niet eens mn backpack tillen. Ga nog even een stukje met de dames mee. Zijn nu met zn 3e over. In de bus voor de komende 10uur, op naar Yamba en dan door naar Byron bay!!

Als ik de foto's van het surfkamp heb komen ze er snel op!!

Bye mate!